کد مطلب:28591 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:104
امّا بعد؛ چه شگفتی آور است پاسخ تو به من و چه قدر عبرت آموز است سرنوشتی كه در پیش داری! چیزی مرا از جنگ با تو به كُندی وا نداشته، مگر انتظار كشیدن آنچه تو آن را تكذیب می كنی و من راستش می شمارم. گویی هم اینك فردا را می بینم كه همچون شترانِ نالان از بار گران، از جنگ، ضجّه بر می آوری و آن گاه، تو و یاورانت مرا به كتابی فرا می خوانید كه با زبان هاتان بزرگش می شمارید و با دل هاتان مغرضانه انكارش می كنید. والسّلام![1].
2384. شرح نهج البلاغة - به نقل از مدائنی -:علی علیه السلام به او (معاویه) نوشت: